सोडलय

सोडलय

१
मन सुख-दु:खाच्या पलीकडे
आम्ही रडायचं सोडलय
अदृश्य अश्रु हे सगळे
आम्ही पुसायचं सोडलय

२
फार खेचल्याने तुटतं
आम्ही ओढायचं सोडलय
खोटी ही नाती सगळी
आम्ही जोडायचं सोडलय

३
बेभान धावतात सारे
आम्ही चालायचं सोडलय
थांबून आड वाटेवर
तुला शोधायचं सोडलय

४
घाबरून परिणामाला आम्ही
खोटं लिहायचं सोडलय
कडू सत्य लिहून मग
आम्ही खोडायचं सोडलय

५
जाळून गेलं सारं आम्हाला
आम्ही आग विजवायचं सोडलय
तिलाच थंड करून आम्ही
विनाकारण जळायचं सोडलय

६
देवावर अजूनही आहे, माणसावर
विश्वास ठेवायचं सोडलय
मरण सोपं आणि जीवन कठीण
तरी क्षण-क्षण मरायचं सोडलय

७
लुटलय माणसांनीच सारं
आम्ही भीक मागायचं सोडलय
कपटी आणि स्वार्थी हे जग सारं
आम्ही दुसऱ्यांसाठी जगायचं सोडलय

८
भयानक स्वप्ने पडतात आम्ही
डोळे मिटून झोपायचं सोडलय
हे होईल ते होईल, असं
बेफिकीर राहायचं सोडलय

९
स्वत:ला फार शहाणे समजतात
आम्ही शहाणपणा शिकवायचं सोडलय
आहोत ठार वेडे तरी, आम्ही
तेही सगळ्यांना सागायचं सोडलय

१०
असेल तो भयानक आम्ही
थरथर कापायचं सोडलय
असे तरी कुठे फारसे जगतो
आम्ही मरणाला घाबरायचं सोडलय

११
वाहू देत रक्त थोडं, आम्ही
औषध लावायचं सोडलय
बघुया दम किती त्यांच्यात
आम्ही वेदनांना घाबरायचं सोडलय

१२
प्रेमात पडल्यावर कधीतरी
आम्ही चंद्राशी बोलायचं सोडलय
त्याच्या खोट्या प्रकाशात
प्रेमावर कविता लिहायचं सोडलय

१३
घर रिकामं प्रश्न विचारतं
आम्ही उत्तर द्यायचं सोडलय
आणि उत्तर ऐकायचं नाही म्हणून
आम्ही प्रश्न विचारायचं सोडलय

१४
कधी भरून आलंच तर
आम्ही गरजायचं सोडलय
आणि क्वचित गरजलो तरी
आम्ही बरसायचं सोडलय

१५
मिणमिणत्या दिव्यात राहून
स्वत:तले दोष बघायचं सोडलय
जसे आहोत तसे बरे आहोत
आम्ही बदल घडवायचं सोडलय

१६
मित्रांबरोबर असलो तरी
फुकट कॉफी प्यायचं सोडलय
ती रूसलीतर सारंच ठप्प
तिला आम्ही चिडवायचं सोडलय

१७
इथे सगळेच अंधळे
आम्हीपण डोळे उघडायचं सोडलय
बंद आहेत ते बरं आहे
आम्ही वास्तवात फिरायचं सोडलय

१८
वेडेपणा केला की खरचटतं थोडंसं
त्याचा पुरावा मिटवायचं सोडलय
कधी खरचटलेलं आम्हालापण काही
त्याला मनावर घ्यायचं सोडलय

१९
सगळंच दूर जातं म्हणून
कशालाही आपलं म्हणायचं सोडलय
जे आहे ते आपलं आहे
याही भ्रमात जगायचं सोडलय